Van dak naar tuin en weer terug

De zon schijnt op deze februari middag. De lente zweeft lichtjes in de lucht. Vanachter mijn computer voel ik de felle frisheid lokken. Ik geef toe en ga naar de bijen die leven op het dak. Twee trappen en een ladder later sta ik naast de bijenkasten. De kasten zijn warm door de zon. Dat kun je voelen maar vooral zien aan de bijen. Ze vliegen druk af en aan. Streepjes bijen schieten langs me heen. Op weg naar…ja eigenlijk naar wat. Ineens valt een bij me op. Ze is net geland op de vliegplank en kruipt snel naar de opening in de kast. Nog net zie ik de gele brokjes aan haar achterpoten. Stuifmeel. Zijn er dan al bloeiende bloemen nu? Nieuwsgierig klim ik de ladder en trap af en loop door de gang naar de tuin. De winterklokjes en crocus staan in bloei. Dichterbij gekomen zie ik onder de klokjes hier en daar een bij bungelen. En ook de op de gele meeldraden van de crocussen balanceren bijen. Dan vliegen ze weg. Terug naar de kast op het dak om het stuifmeel af te leveren. Het knisperende buiten straalt me weer tegemoet. Ik lees het zoveelste stuk over de teloorgang van het klimaat, plant en dier. Had iedereen maar bijen op zijn dak.

Bij met stuifmeel op vliegplank

Bij met stuifmeel in korfjes aan de achterpoten op de vliegplank (18 februari 2013) Kijk volledig rechts, het is de bovenste bij van de drie bijen.

Bij op herfstijlloos

Bij op herfstijlloos in de tuin op 18 febuari 2013

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.

De volgende HTML-tags en -attributen zijn toegestaan: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <strike> <strong>